Lees niet...
Lees mijn letters niet,
die moeizaam zijn binnengedrongen,
tot de ziel van het papier.
Roer mijn letters niet,
want ze zijn gedrukt,
voor u meneer, hier.
Spreek ze niet,
want ze fluisteren je toe
dat enkel stilte ze lezen kan.
Streel ze, raak ze aan.
Alleen dan zal
een gedicht bestaan.
Reacties op dit gedicht
| Hannie : | Vrijdag, december 26, 2003 23:17 |
| ik heb toch je letters gelezen en ik heb er geen spijt van. ik vind het een prachtig gedicht. liefs, Hannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dark night | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2003 | ||
| Thema's: | ||