-Alleen-
Ik sta aan het strand en staar over het water,
denk aan vroeger maar wat komt later.
Is dat gevoel van leegte nog weg te vagen,
ik durf dat mezelf niet eens te vragen.
Je bent in mijn gedachten en gevoelens komen boven,
ik durf eerlijk gezegd er niet meer aan te geloven.
Die belevennissen van het verleden,
zijn een belemmering voor het heden.
Maar als ik je zie dan zou ik het je willen zeggen,
maar durf het dan niet uit te leggen.
Een woord zegt in mijn hoofd nadrukkelijk "stop",
dus zet ik maar gelijk de rem erop.
Misschien kan jij eens door de muur van mij heen,
zo niet dan blijf ik alleen.
Ook alleen zijn kan soms prettig zijn,
maar het geeft ook momenten van pijn.
Verdriet zou je graag willen delen,
en ontstane wonden willen helen.
Maar toch komt weer die angst naar boven drijven,
dus denk ik altijd alleen te blijven.