De helpende hand
Soms is het leven zo zwart als maar kan,
dan denk je bij alles, daar kan ik niets van.
Haal dan diep adem en denk eens aan mij.
Ik wil je graag helpen, kom gerust dichter bij.
Wees vooral toch niet bang, ik eet je niet op.
Ik wil je graag steunen en geef je niet op je kop.
Ik wil voor je zijn die twee open armen,
waar jij op zo'n avond je hart kan verwarmen.
Ik wil voor je zijn, de schouder om op te huilen,
maar heb ik eens problemen, kunnen we dan ruilen?
dan denk je bij alles, daar kan ik niets van.
Haal dan diep adem en denk eens aan mij.
Ik wil je graag helpen, kom gerust dichter bij.
Wees vooral toch niet bang, ik eet je niet op.
Ik wil je graag steunen en geef je niet op je kop.
Ik wil voor je zijn die twee open armen,
waar jij op zo'n avond je hart kan verwarmen.
Ik wil voor je zijn, de schouder om op te huilen,
maar heb ik eens problemen, kunnen we dan ruilen?
Over dit gedicht
| Auteur: Deborah | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||