mijn zoontje
Nog maar net 8 jaar
en al zoveel pijn gehad
soms een beetje triest
zo erg vind ik dat.
Met klompvoetjes geboren
gewoon wat tegenslag
steeds weer in de gips
en weg was je lieve lach.
Nu zit je in een rolstoel
en dat is niet fijn
want je wil gewoon
zoals andere kinderen zijn.
Gelukkig is het tijdelijk
je zal terug kunnen lopen
en deze operatie
was de laatste,t'is te hopen.
Mijn allerliefste zoontje
het was wat moeilijk vandaag
papa,mama en de broers
zien je allemaal zeer graag!!
en al zoveel pijn gehad
soms een beetje triest
zo erg vind ik dat.
Met klompvoetjes geboren
gewoon wat tegenslag
steeds weer in de gips
en weg was je lieve lach.
Nu zit je in een rolstoel
en dat is niet fijn
want je wil gewoon
zoals andere kinderen zijn.
Gelukkig is het tijdelijk
je zal terug kunnen lopen
en deze operatie
was de laatste,t'is te hopen.
Mijn allerliefste zoontje
het was wat moeilijk vandaag
papa,mama en de broers
zien je allemaal zeer graag!!
Reacties op dit gedicht
| snottebel: | Vrijdag, januari 09, 2004 22:19 |
| Droevig... ik hoop dat inderdaad alles goedkomt.... Sterkte aan allen! |
|
| ria busschops: | Dinsdag, december 30, 2003 10:18 |
| mooi lieverd! het komt wel goed. xxjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tina | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2003 | ||
| Thema's: | ||