snijden
Het is net een ritueel,
Het is van mijn leven een onderdeel.
Elke avond rond half 10.
Niemand die me dan kan zien.
Grijpend naar het mesje.
Leer ik mij eigen weer een lesje.
Voor de dingen die ik vandaag fout heb gedaan.
Door die sneeën, uit mijn hoofd even gaan.
Maar daarna,
Weer een schuld gevoel,
Weer dat wraakgevoel.
Weer het mesje te voorschijn.
Goedvoelend bij de pijn.
Kruip ik bloedend mijn bedjein.
In het snijden weer zin.
Het is van mijn leven een onderdeel.
Elke avond rond half 10.
Niemand die me dan kan zien.
Grijpend naar het mesje.
Leer ik mij eigen weer een lesje.
Voor de dingen die ik vandaag fout heb gedaan.
Door die sneeën, uit mijn hoofd even gaan.
Maar daarna,
Weer een schuld gevoel,
Weer dat wraakgevoel.
Weer het mesje te voorschijn.
Goedvoelend bij de pijn.
Kruip ik bloedend mijn bedjein.
In het snijden weer zin.
Reacties op dit gedicht
| liesiepies: | Zondag, januari 04, 2004 20:47 |
| mooi geschreven ik weet hoe het is om dat te doen, probeer ermee te stoppen, voor het te laat is en je te diep snijdt veel sterkte lies |
|
Over dit gedicht
| Auteur: angelofroses | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||