Delfshaven
Blad knispert in nacht
vol van weemoed en verlangen
een auto hier een auto daar
in Delfshaven baad ik mijn
herinneringen van vroeger
naar het kijken van oude schepen
Huisjes tonen zich
een beeld van armoe
en ellende
waar noeste knuisten
harde slagen slaan
op volle zakken
Bij het verwaaien
van de wind
door de verlaten straten
Vervaag ik als een mistflard
tussen de twee laatst
geplanten bomen
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||