verwar weer
je handen lijken iets te zeggen
met de wartaal die ze maken
van mijn huid. iets dat lijken
moet op liefhebben, in woorden
verboden. er is geen mogelijk
verweer tegen manuele monoloog,
er is geen hebben meer van stem.
ik gaf mezelf uit handen en
klanken. geen lief blijkt nog
in taal te liggen, enkel lef.
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Donderdag, januari 08, 2004 12:27 |
| Ik zie toch liever 'ik gaf', omdat ik dan iets zie van kwijtgespeeld, controle verloren. Bij 'ik geef' lijkt het meer een bewuste keuze, alsof je het wel lekker vindt. | |
| Stompie: | Donderdag, januari 08, 2004 12:26 |
| 'Enkel lef' is nog hoopvol. Lef hebben, da's al héél wat. Ontroerend, hoe je toont dat die manuele "liefde" op taal en stem overslaat. |
|
| Oorlam: | Donderdag, januari 08, 2004 09:32 |
| mooi pooky, de cadans in iets dat lijken ..moet op liefhebben, mooi! |
|
| pooky: | Woensdag, januari 07, 2004 20:34 |
| [ik geef...] ipv [ik gaf...], om wat consequent te zijn. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||