Nummer drie
Nummer drie
Larissa is onze laatste spruit
Het gewenste ongeplande kind
Het is werkelijk waar de ergste schavuit
Eentje die een ieder bemint
Haar oogjes spreken boekdelen
“Ze straalt de ondeugd uit”, zoals mijn oma zegt
Ze kan zo lief spelen
Terwijl ze ook graag vecht
Haar zussen leggen het vaak af
want Larissa is hier de baas
Door de kamer huppelend op een draf
Onze kleine wildgeraas
Ze is dan ook mijn oogappel
Ze is het meeste rond om mij
Met haar onverstaande babbel
Ik houd van haar en van haar mooi praterij
Reacties op dit gedicht
| dreamerke: | Zondag, januari 11, 2004 00:33 |
| hihi, zo fijntjes... hmm, wat hou ik toch zo van die kinderverhaaltjes... zalig toch... kindervoetjes rondom je... zal bij mij nog wel even duren... :-$ proficiat met dichje! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -- Calimero -- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||