wereldblindheid

we graven als maar dieper in de bodem
van dit leven op het ritme van de maatschappij
door een complex netwerk van tunnels
en gangen op zoek naar ons geluk

terwijl we vaak alleen maar sneller verdwalen
in alle hoeken en kanten nog meer angsten
vinden, nog meer ongelukkigheden vatten
in de hogere vochtigheidsgraad

uit het minste vlekje aan mijn hemel
valt dan het gepeins nog naar diezelfde bodem
alles terug wissend naar het begin

terwijl aan de oppervlakte een geluk kreunt
eeuwig wachtend

we zijn blind

Geschreven door

tim balthazar

Reacties op dit gedicht

tim balthazar vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

jazzzz:	Zondag, januari 11, 2004 21:42
ja, zucht, ziende blind als je het mij vraagt.. heel mooi! liefs,

Oorlam:	Zondag, januari 11, 2004 20:01
mooi tim, enne ja zelfs een bril helpt niet..

aseos:	Zondag, januari 11, 2004 16:57
graven naar iets diepers betekent vaak veel ellende, maar kan daarentegen ook veel meerwaarde geven aan je leven... Met bewondering gelezen! Kus soesa

Sheena:	Zondag, januari 11, 2004 13:44
gelukkig niet te blind om nooit meer te kunnen lezen, maar zelfs in braille zou men de schoonheid voelen.

Caroline van Geel:	Zondag, januari 11, 2004 13:33
Heel mooi geschreven, graag gelezen. kus caro

kara 4ever:	Zondag, januari 11, 2004 13:24
Zo denk ik er ook over!!! Blijven schrijven!! Kus, xxx

xavion:	Zondag, januari 11, 2004 13:15
Dit licht schijnt op de werkelijkheid! Prachtig Tim! Groet, XaVioN

Over dit gedicht

Auteur: tim balthazar
Gecontroleerd door: klitty
Gepubliceerd op: 11 januari 2004
Thema's: [Leven] [Poezie]