Wegkruipen
Troost
Ik kijk naar je fotoo
en lach.
Ik lach,met pijn
in mijn hart.
De pijn
om het verlies
van jou
slijt
zegt men.
Ik kijk naar je fotoo
en huil.
Ik huil,met een lach
op mijn gezicht
De herinnering
aan jou
zal blijven
zegt men
Ik mis je
ik heb verdriet
Wat ze ook zeggen
jij bent er niet.
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Woensdag, januari 14, 2004 01:39 |
| Nee Jackie, tastbaar zijn ze er niet meer en zo'n foto geeft weer een confrontatie! Maar wat er leeft in je hart aan herinneringen, aan ontvangen liefde, aan gegeven liefde, aan gekregen zorg, aandacht en bescherming dat mag je levend houden! En ook al zijn ze er niet meer: echt dood zijn ze pas als niemand hen meer in hun hart bewaart! Maar... het gemis blijft, dat kan niemand van je wegnemen! Ik denk, dat jij hetzelfde ervaart als ik en leef met je mee! Liefs en een warme |
|
| bieke: | Dinsdag, januari 13, 2004 17:16 |
| Wens je alvast heel veel sterkte toe. Liefs en knuffel bieke, |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, januari 13, 2004 17:06 |
| DAT IS HEEL ERG jACKIE... WAT KAN IK HIEROP ZEGGEN? WEINIG... KRACHT EN STERKTE KUSSS JANNIE |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||