Verslaafd
Verslaafd,
Aan de bevroren glimlach
Die voortdurend, heel schijnheilig,
Rond mijn starende ogen zweeft
Verslaafd,
Aan de stralende glimlach,
Die de dreigende menigte
Dagelijks weet te verblinden
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Woensdag, januari 14, 2004 00:55 |
| Verblind je niet eerder jezelf hiermee, Mariska? Ziekte en het daarmee gepaard gaande verdriet kun je niet zomaar weghouden bij anderen! Je kunt wel de clown spelen, maar er zijn altijd mensen, die er door heen kunnen prikken! Ik wens je veel sterkte bij het verwerken. Liefs en een warme knuffel Wheelgranny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Risje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||