Werkelijk hopen
Nu ik werkelijk kan hopen
Mag hopen op een vlucht
Zie ik met open ogen
Dat het tij zich langzaam keert
Mijn toekomst begint zich te vormen
Mijn wereld is langzaamaan daar
Het vechten op een punt
Dat ik mag zeggen dat ik win
Nu ik werkelijk mag zeggen
Dat de dagen zich draaien
Lijkt alles waar te worden
Waar ik lang op heb gehoopt
Vanavond een punt gekregen
In mijn strijd voor mijzelf
Uitgeweken naar alle hoeken
Waar mijn zicht maar reikt
Nu de beslissing nabij is
Hoef ik enkel ja te zeggen
Te knikken naar mijn gidsen
Die mij leiden deze nacht
16-01-04
Reacties op dit gedicht
| Hilleke: | Vrijdag, januari 16, 2004 09:55 |
| Heel mooi. Weet dat er van alle kanten mensen komen die ook op zo'n punt staan. Herkenning doet dan zo enorm veel deugd. Kijk naar alle mensen die klaarstaan voor je als het lichtbaken van een vuurtoren... Veel moed, je komt er wel! Liefs |
|
| ..place..: | Vrijdag, januari 16, 2004 08:14 |
| Wat fijn voor je! en wat heb je het mooi omschreven! Graag gelezen... |
|
| christina: | Vrijdag, januari 16, 2004 05:24 |
| :) het komt wel he ;) zal duimen voor je dikke knuffff en successsssss je bent op weg lieverd en steeds zullen de wegen meer begaanbaar worden je weet het he je mamsje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||