Achteraf Verloren
Ineens denk je dat het over is
Je hoopt op het einde van deze tijd
Voorzichtig leg je je wapen neer
En hoopt dat dit is, het eind van de strijd
Je bloed begint te stromen door je pols,
Met hevige stoten door je lichaam heen
Je voelt je hart weer kloppen
En nog steeds mis je iets, Nog steeds Alleen
Gevochten met alles wat je had
Niet opgegeven voor een traan
Maar zoveel dierbaars verloren
Alles lijkt nog steeds duister, waar moet je heengaan?
Als je het geluk voelt fluisteren
In je oor en vlak naast je hart
Schieten je beschermende kogels terug
Zoals altijd verjaag je liefde, Nooit een nieuwe start
Toen je dacht dat alles beter werd
Nam je juist het duister in je op
Omdat je kwetsbaar was door je openheid
Stonden al je gevoelens op zijn kop
Hij nam je in zijn sterke armen
En sloot beschermend zijn gevoelens om je heen
Maar het enige wat jij kon was huilend schreeuwen
Dat hij weg moest uit je leven, je hart nog altijd zo koud als steen
Achteraf heb je verloren
Want alles waar je bang voor bent geweest
Heb je leren kennen en je eigen gemaakt
Maar nog steeds kan je niet omgaan met gevoelens
Want dat lag niet in het duister,
Maar in het licht en in het geluk van het leven
En dat is iets wat jou nog steeds bevreesd!