die boze dag
een boze dag
toen ik alles vertelde
ik kon geen antwoord geven
op de vragen die ze stelden
een nachtmerrie
toen alles begon
jou kon het niets schelen
jij maalde er niet om
alles werd zwart
ik wou dood
dat kwam door jou
jij behandelde me als een gevoeloze hoop schroot
ik was zo bang
zo vreselijk bang
dat gevoel was er altijd
het bleef zo vreselijk lang
de wereld draaide
ik moest blijven staan
het was me een raadsel
hoe ik verder moest gaan
nu sta ik hier
het lijkt goed te gaan
maar ik weet vaak nog steeds niet
wat ik moet doen met mijn bestaan.
Reacties op dit gedicht
| synchrogirl: | Zondag, januari 18, 2004 21:55 |
| Nog niet echt geleerd he ;) as je me hulp nodig heb mail je he? Wel weer mooi gedicht!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nanaislief | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||