Verloren …
Eenzaam stille woorden
Zonder enige hoop die bij ze hoorden
Totaal niks brengen ze met zich mee
Ze verdwijnen ook zo koeltjes weer in de woordenzee
Zoveel zinnen
Opgesloten in mijn hoofd
In twijfel heb ik ze teruggetrokken
Door de angst dat je me niet geloofd
Verlies je oren nu heel even
Luister alleen maar naar mijn gevoel
Laat ze rustig over je heen glijden
Antwoord niet maar blijf heel koel
Ik voel je twijfel stromen
Door mijn gesloten ogen
Ik zag hoe je weerstond mijn open armen
Je bleef zo stil staan, onbewogen
Ik zag je hand schokken
Doe ik het wel of niet?
Durfden je niet verder?
Is het daarom dat je me daar verliet?
Een realistische droom
Zoveel pijn en het rukten me uiteen
Toen ik zag dat je genoeg van me had
En zonder een vaarwel verdween..