Zijn lief
Zij kijkt zo prachtig uit haar groene ogen.
Haar fluwelen zachte stem voert hem mee.
Haar liefde is voor hem, ongelogen,
een dagelijkse baken in zijn zee.
En uit de diepste dalen van zijn leven,
is het haar smalle hand die hem voert
naar hoge hoogten, soms maar even,
maar hem telkens, telkens weer ontroert.
Hij aanbidt haar met heel zijn wezen.
Zijn lief, zij heeft ‘t er naar gemaakt.
Zij kan haast zijn gedachten lezen,
en dagelijks over zijn gevoelens waakt.
Hun hoogste hoogten en de diepste dalen,
ze komen zeker, liggen in ’t verschiet.
Onzekerheden, gewis er komen kwalen,
géén mens die hun die liefdesband verbiedt.
willemmien
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, januari 24, 2004 20:52 |
Sjeeee, wat een gekwalificeerd gedicht Voor mij verdient dit een 10 prachtig willem kussvan Jannie |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2004 | ||
Thema's: |