Mijn zonen fluiten
***
De dag verstomd
de nacht vangt aan
't Is tijd weer
om naar bed te gaan
De maan verschijnt
als licht verdwijnt
ik heb op haar gewacht
ze wenst me in dit avond-uur
heel vriend'lijk
Goede Nacht
Gordijnen sluiten
voor de ruiten
De lichtjes buiten
gaan nu uit
Mijn zonen fluiten
Ik naar bed
en zij gaan er opuit
Jannie
31-1-2004
| lommert: | Zaterdag, januari 31, 2004 18:59 |
| het is elf uur , voor hem te vroeg...ik naar bed..hij naar de kroeg..leuk gedicht xxxje willemmien |
|
| nachtegaal: | Zaterdag, januari 31, 2004 16:51 |
reactie op westland... zo zitten jullie toch nog gezellig met z'n allen samen aan t ontbijt :-))) grtz van vogel, Janny, herkenbaar gedicht voor iedereen die opgroeiende kinderen heeft, denk ik |
|
| Peter van der Linden: | Zaterdag, januari 31, 2004 13:37 |
| Dat deden wij ook toen we jong waren, toch? Maar mijn moeder ging nooit naar bed, die bleef altijd wachten tot ik thuis was. Ik vind dit een prachtig gedicht. Liefs, Peter. |
|
| westland: | Zaterdag, januari 31, 2004 10:59 |
| ja ik kan dat,dat ze weg gingen als wij naar bed gingen.en als wij er weer uit kwamen, kamen hun naar bed. liefs jany | |
| bieke: | Zaterdag, januari 31, 2004 10:30 |
| Sluit me volledig met janny aan, en zo zij het ook. Liefs Bieke, |
|
| lovegirl: | Zaterdag, januari 31, 2004 06:14 |
| janny heeft gelijk hoe ik in het begin nog zo m'n best deed ik kwam maar niet in slaap toen ik er eenmaal aan gewent was ging het wel mooi geschreven kus lovegirl |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||