Zo klein
Er loopt een traan over mijn wang, een traan van
verdriet, om een kindje zo klein zo jong al heengegaan.
zo klein en lief,zo teder van gelaat.
Maar zo jong al gestorven. Waarom? Het zal een raadsel blijven maar de hij is bij de Heer. Want de Heer is ook voor hem gestorven...
Maar wees niet verdrietig wees niet bevreesd
hij is bij de Heer.
De Heer zal voor mij zorgen en van mij houden zoals
jullie dat doen.
Wees niet verdrietig de Heer zal u troosten,
Ps:
Dit gedichtje heb ik geschreven na aanleiding van een mailtje, voor die persoon: Sterkte!
Reacties op dit gedicht
| bluebird: | Zondag, februari 22, 2004 22:40 |
| is mooi geschreven en het is lief van je dat je het gedaan hebt. Gods zegen van Bluebird |
|
| druppeltje: | Zaterdag, januari 31, 2004 16:39 |
| lief gedichtje meid! kspreek je nog! knuff |
|
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, januari 31, 2004 16:36 |
| Op heel veel dingen krijgen we geen antwoord en dat is heel naar liefs Jannie |
|
| Quo Vadis?: | Zaterdag, januari 31, 2004 16:13 |
| *smile* | |
| Brinkieloontje: | Zaterdag, januari 31, 2004 16:09 |
| Heel mooi en grijpend geschreven (of hoe je dat ook zegt) zoo treurig..:) wens de fam + kennissen veel sterkte.. XX Ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wonderfull | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2004 | ||
| Thema's: | ||