Sprookjes pracht

De woorden van je ogen,
brengen mij van mijn stuk.
Stil staan van onvermogen,
fonkelt jou geluk.

De zinnen die je lippen maken,
overdonderen mij met lust.
Je woorden die mijn hart doorstaken,
alsof je me uren had gekust.

Het hoofdstuk wat jou stem verhaalt,
is als muziek, maar niet te beschrijven.
Alsof het levensvolume daalt,
zodat het jou stem niet zou verdrijven.

De verhalen die je lichaam melden,
onbewust en ondoordacht.
Zijn een van de dingen die mij kwelden,
de passie en voelbare macht.

Het boek waar jij bent uit gekomen,
kan iedere liefdes wond genezen.
Maar ik kan alleen maar blijven dromen,
of jou sprookjesboek gaan lezen.


Maar ik durf niet

J.C