Ik zie verslagenheid
in je ogen
Op de dag van vandaag,
dus ik vraag;
’In welk opzicht..
ben je voorgelogen’
Was een leugenaar
snel in je hart geslopen
En is wat je niet ziet
al verscheurd door je eigen verdriet
En ben jij daarom
niet meer uit je schulp gekropen
Welk wereldwonder
mag jouw wonden helen
En reikt jou zonder verstand
een hulpgevende hand
Iets wat mij wel
maar een ander niets kan schelen
Mag ik jou in stilte
zwijgzaam bijstaan
En door niet te spreken
Je hart niet zal breken
Of mag ik begrip tonen
zodat jij mij zal verstaan
Mag ik in je ogen kijken
terwijl ik je pak bij je hand
Zodat je van je leven niet
Door pijn en verdriet
Op een kaal en verlaten
innerlijk eiland strandt
Frans07: | Vrijdag, februari 06, 2004 20:40 |
Prachtig! | |
Quo Vadis?: | Vrijdag, februari 06, 2004 19:56 |
*smile* Ga (vooral) door, poëete... ;o)x |
|
promise: | Vrijdag, februari 06, 2004 19:53 |
:) ik vergelijk en kijk... en ik zal meer worstelen met de 'presentatie' ;)x t ziet er idd mooier (begrijpelijker, vloeiender uit) *philema* |
|
Quo Vadis?: | Vrijdag, februari 06, 2004 19:39 |
Jammer van de hoofdletters, promise. Anders een graag gelezen gedicht (inhoudelijk en vorm) *smile* ;o)x Vergelijk maar eens, promise. *smile* ’In welk opzicht ben je voorgelogen?’ Was een leugenaar snel in je hart geslopen, en is wat je niet ziet, al verscheurd door je eigen verdriet? Ben jij daarom niet meer uit je schulp gekropen? Welk wereldwonder mag jouw wonden helen, en reikt jou zonder verstand ee |
|
Auteur: sorriso promise | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2004 | ||
Thema's: |