naamloos
neem me mee
engel
laat me zweven
zoals ik dat nooit tevoren deed
laat me zien
laat me zeggen
geef me je gouden vleugels
van papier
laat me zinken
in ilusies van geluk
laat me je geluk
laat je geluk aan een slaaf van de vrijheid
bevrijd me
van mij smarten
engel
engel
laat me zweven
zoals ik dat nooit tevoren deed
laat me zien
laat me zeggen
geef me je gouden vleugels
van papier
laat me zinken
in ilusies van geluk
laat me je geluk
laat je geluk aan een slaaf van de vrijheid
bevrijd me
van mij smarten
engel
Reacties op dit gedicht
| friedel: | Vrijdag, april 13, 2001 20:42 |
| geniet van het leven meid...probeer er het mooie van te zien. heel mooi gedicht trouwens. ik leef met je mee (zover ik kan) meel me maar. |
|
| een van de freaks: | Vrijdag, april 06, 2001 18:41 |
| geloof in hoop | |
| arie: | Maandag, april 02, 2001 00:04 |
| Dit spreekt niet van geloof, maar van hoop! Een mooie ilusie..... Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: utopia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2001 | ||
| Thema's: | ||