Gevangen jeugd
Het leven trekt langs je weg,
je loopt in rondjes, waar moet je zijn?
Waar kun je het vinden, de levenslijn.
Fantasie of realiteit alles levensecht.
Uit je vader en moeder geboren,
opgevoed volgens de levensstandaard,
opgenomen in het gezin met mandaad,
volledig beschermd moet je scoren.
Alleen het goede beleven,
alles is mooi en behouden,
uit het schootveld gehouden,
naar het perfecte moeten streven
Ieder foutje bestraft gezien,
geen kans eens te ontsporen.
Nooit eens negatief te horen,
beknot in vrijheid bovendien.
Niet als een ander geleefd.
Alles is uitgestippeld door die ander.
Zij bepalen of jij veranderd.
Geen uitspattinkje beleeft.
Je trekt je terug,
je sluit je af,
wordt kortaf,
verdwijnt in de vlucht!
Geen realisme meer mogelijk,
totaal onbegrepen.
Ieder zwak moment een teken.
De klok tikt af voor het gelijk.
Nu nog alleen in de droom,
ieder scenario doorlopen, keer op keer.
Je strijdt voor jezelf, maar kunt niet meer.
Zelfs de dood komt langs, zonder schroom.
Je gedachten als purperlicht,
je gevoel als dons zo zacht.
Ben je totaal alleen, niemand die op je wacht.
Voor jou is het boek nu dicht!
Je hebt het dagen voorbereidt,
het is een must.
Je kiest voor de eeuwige rust.
Je bent pas 16, maar wordt door niemand bevrijdt
Elizabethh: | Woensdag, februari 11, 2004 12:59 |
Geen woorden voor, hoe jij dit schrijft.. Liefs Elizabeth. Mooi. |
|
brinkieloontje: | Woensdag, februari 11, 2004 12:13 |
woow mooi geschreven.. hoop niet dat dit werkelijkhied is eignelijk kippevel krijgk er van.. Xx ILona |
|
Caroline van Geel: | Dinsdag, februari 10, 2004 22:23 |
Echt een heel mooi gedicht, gaat het over iemand die je kent??? Misschien kun jij hem of haar een beetje helpen? Kus Caro | |
Auteur: Paulus26 | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2004 | ||
Thema's: |