Marco Pantani
Een gevleugeld klimmer
de beste van zijn tijd
een stormram
die de bergen het beste bedwong
gooide hij zijn bandana weg
dan was er een moment van glorie op komst
zoals zovelen ging hij in de fout
en vergreep hij zich aan verboden middelen
maar door zijn inmense populariteit
werd het allemaal uitvergroot
opgejaagd door de rechtbanken
die maar graag een publiekstrekker
door het slijk haalden
kapotgemaakt door de druk
de ene depressie na de andere
steeds dieper zakte hij weg
supportersharten bleven hopen
op een terugkeer van hun idool
een halfgod onder de mensen
neergehaald door de maatschappij
en nu heeft hij er een einde aan gemaakt
en zich van zijn leven beroofd
zelfmoord zeggen ze
een moord die de maatschappij
op zijn geweten heeft
zeg ik
maar een plaats in de catacomben
van het wielrennen
en in de harten van de echte wielerliefhebbers
zal hij altijd blijven bestaan
je was ook mijn idool
ode aan Marco Pantani
de beste van zijn tijd
een stormram
die de bergen het beste bedwong
gooide hij zijn bandana weg
dan was er een moment van glorie op komst
zoals zovelen ging hij in de fout
en vergreep hij zich aan verboden middelen
maar door zijn inmense populariteit
werd het allemaal uitvergroot
opgejaagd door de rechtbanken
die maar graag een publiekstrekker
door het slijk haalden
kapotgemaakt door de druk
de ene depressie na de andere
steeds dieper zakte hij weg
supportersharten bleven hopen
op een terugkeer van hun idool
een halfgod onder de mensen
neergehaald door de maatschappij
en nu heeft hij er een einde aan gemaakt
en zich van zijn leven beroofd
zelfmoord zeggen ze
een moord die de maatschappij
op zijn geweten heeft
zeg ik
maar een plaats in de catacomben
van het wielrennen
en in de harten van de echte wielerliefhebbers
zal hij altijd blijven bestaan
je was ook mijn idool
ode aan Marco Pantani
Reacties op dit gedicht
| Superdotato : | Zondag, februari 15, 2004 21:55 |
| Haaaaj, Een echte tragedie,pfff juist die goede renner en ook nog een italiaan :o(, heel mooi verwoord en nu moet gij zen plaats gaan in nemen ;o) zo hebben ze een nieuw idool ;o). Angelo |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, februari 15, 2004 17:00 |
| Een tragedie. De wielersport verliest één van zijn grootste zonen. Helaas, het is niet anders. Peter. |
|
| bellie: | Zondag, februari 15, 2004 16:50 |
| amaaai...ja kvond het ook erg toen k dat hoorde dat marco zelfmoord had gepleegd...vooral al omdat em dope gebruike enzo :(, ma ge ehbt da mooi verwoord, echt waar...zou er nooi topgekome zijn, dikke knuffel Elke! | |
| MayadeBij: | Zondag, februari 15, 2004 16:45 |
| Hmm.. het enige wat ik van wielrennen weet is dat mijn vader er dol op is (ach, ik weet wie je bedoeld, maar ik hou m'n mond en zeg; je hebt gelijk. Het is een mooi persoon. Kus) | |
Over dit gedicht
| Auteur: stilitimo | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||