ik laat je gaan
het is moeilijk te accepteren
dat jij er niet meer bent
jij was alles in mijn leven
jij was degene die mij kent
bij jouw kon ik mijzelf zijn
samen lachen, samen huilen
ondanks al je verdriet en pijn
liet jij me bij jouw schuilen
ik wil je nog wat zeggen
onze vriendschap blijft bestaan
wees gelukkig hoog daar boven
want ik laat je nu echt gaan
ik moet verder met mijn leven
niet meer stil staan bij die tijd
jij hebt mij het best gegeven
wat ik kon wensen, lieve meid
dat jij er niet meer bent
jij was alles in mijn leven
jij was degene die mij kent
bij jouw kon ik mijzelf zijn
samen lachen, samen huilen
ondanks al je verdriet en pijn
liet jij me bij jouw schuilen
ik wil je nog wat zeggen
onze vriendschap blijft bestaan
wees gelukkig hoog daar boven
want ik laat je nu echt gaan
ik moet verder met mijn leven
niet meer stil staan bij die tijd
jij hebt mij het best gegeven
wat ik kon wensen, lieve meid
Reacties op dit gedicht
| kiyara: | Donderdag, november 02, 2006 17:35 |
| echt prachtig ik moest bijna janken | |
| daph-ne: | Donderdag, juli 29, 2004 20:27 |
| K ben er gewoon sprakeloos van heel mooi gezegd!!! liefs, |
|
| Robyn Lavigne : | Maandag, februari 16, 2004 17:39 |
| wow wat mooi..... echt prachtig.... ga zo door. liefs Pauline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kwebbeltante | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||