Tussen hemel en aarde
Op zachte blote voeten liep ze door het hoge gras
Haar haren wapperden in de eeuwige storm
Het regenwater bevlekt de zoom van haar witte jurk
Die flappert in de woeste wind
Op zoek naar een warmtebron in noodweer
Voelen haar wangen verkild en haar armen lijken blauw
In het schijnsel van de maan haar ogen dood
Haar tred zweverig en loom
Bij huizen drukt ze haar neus tegen de ramen
En bonst, zonder gehoor haar vuisten wit
Haar geschreeuw verstomd in de stilte om haar heen
In duister gehuld blijven haar dromen
Wanneer haar vleugels afsterven en haar blauwe ogen
Hun glans verliezen, takelen haar dromen af en zit ze vast
Tussen hemel en aarde, tussen leven en dood
Tot in eeuwigheid, en de wind haar kan bevrijden
purno: | Zondag, februari 22, 2004 00:53 |
Heel mooi geschreven. | |
xavion: | Dinsdag, februari 17, 2004 18:44 |
Door een engel geschreven... |
|
Luijkx: | Dinsdag, februari 17, 2004 17:38 |
*stilte* Heb er geen woorden voor! Mooi, heel mooi! Liefs, Laura |
|
*Cheseri*: | Dinsdag, februari 17, 2004 15:17 |
woow... mooi geschreven hoor! liefs pricillla |
|
Auteur: Cindyv2 | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2004 | ||
Thema's: |