stemmen
Ik hoor stemmen in de nacht
Duister is hun geluid
Met kilte omarmen ze mij
VREES!!!
Ik ben bang
Ik voel de pijn in mijn hart
Voel de onrust in mijn hoofd
Geloof niet veel meer in liefde
Geloof niet veel meer in hoop
Vertrouw veel naaste niet meer
Want alleen zijn verkild
De goedheid is verteerd
ik kan schreeuwen huilen als een wolf
Maar mijn klanken raken slechts het plafond
Keer in mij zelf
En doorzoek mijn duistere hart
Zo duister als wij de stemmen in jou nacht
Gelijk aan de kilte des doods zijn wij
Huil maar, maar het zal jou niet baten
Nutteloos is mijn lange geroep
Wie hoort mij… de eenzame?
wie weet van mijn bestaan ?
Ik roep nog maar eens, ik schreeuw nog maar eens
Ik Schreeuw van de daken
Ja wij weten dat een mens liefde nodig heeft
Ja wij weten dat eenzaamheid dood
Maar wij zijn de stemmen uit jou hoofd
De stemmen in jou nacht
In ons is slechts dood en duisternis
ZOEK weer het LICHT!!!
Reacties op dit gedicht
| ~black angel~: | Vrijdag, februari 20, 2004 11:09 |
| mooi neergezet maar laat ze jou niet in hun macht krijgen. vecht tegen ze, jij bent en blijft de baas over jezelf. liefs kirsten |
|
| Flanieke: | Donderdag, februari 19, 2004 22:56 |
| Hey lieferdje, supper prachtig neergezet!! ontzettend mooi wat een gevoel wat je hier neerschrijft... liefs stephanie~xxx~ |
|
| Sam de Bruin: | Donderdag, februari 19, 2004 22:49 |
| prachtig...maar dat is taal he....t'is namelijk ook nog eens zo dat het soms goed gaat en soms slecht... | |
Over dit gedicht
| Auteur: KoeZzA | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||