Verdriet in een hoek
Je denk aan haar
je word boos
je krijgt verdriet
je denkt ik wou dat ik hen ook zo verliet
en dan...
dan begin je te huilen
in een hoek
of op je bed
en je denkt...
had ik haar maar gered
je tranen vallen op de grond
het klinken als donderslagen in je hoofd
je tranen stoppen met stromen
en je denkt weer na
waarom ging ik haar toch niet achterna???
je word boos
je krijgt verdriet
je denkt ik wou dat ik hen ook zo verliet
en dan...
dan begin je te huilen
in een hoek
of op je bed
en je denkt...
had ik haar maar gered
je tranen vallen op de grond
het klinken als donderslagen in je hoofd
je tranen stoppen met stromen
en je denkt weer na
waarom ging ik haar toch niet achterna???
Reacties op dit gedicht
| Mierke: | Zondag, februari 22, 2004 21:08 |
| Omdat jij maar al te goed weet hoeveel je pijn je de mensen die je achterlaat zult doen... | |
| Sam de Bruin: | Vrijdag, februari 20, 2004 22:18 |
| Je ging haar niet achterna..omdat je nog teveel kan betekenen voor de rest van de wereld.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aquaria | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||