wanhoop
-- wanhoop --
alweer ruim n jaar
... gescheiden
al zo lang uit elkaar
n levende puinhoop
zie t niet meer zitten
groot is de wanhoop
ik weet t nu wel
alles is verweven
veroorzaakt door t leven
geestelijke nood
die is groot
van jeugd tot nu
niet gelukkig
das toch kru
kan er niet meer tegen
de pijn is ondragelijk
dat ellende zo zwaar kan wegen
niet in staat te genieten
niet lief te hebben
alleen tranen vergieten
eenzaamheid ten spijt
straks is dat kleine meisje
misschien haar papa kwijt
want pappa kan niet meer
t leven doet te zeer
steeds opnieuw vertrouwen bedongen
door t leven geestelijk verwrongen
te veel leed
te veel wonden
te veel wakker worden
badend in t zweet
t tij van nood is hoog
water tot de lippen
hoe lang houd ik t nog droog ?
de wil is op
t vuur is uit
geen energie meer over
t leven was een flop
hoe omschrijf je dat ?
geen eigenwaarde, trots of sociaalleven
geen liefde geen haat
alleen nog leegte
n hart van steen
is t een zwart gat?
tis alles bij elkaar
misbruik
buitensluiting
ruzies
afwijzing
pesten
eenzaamheid
schaamte
schuld
pijn
en das t topje maar
wanneer heb ik de lef en moed
de smaak van de dood
hij proeft bitter
maar tegelijk ook zoet
tot die tijd
dat ik niet meer op in deze wereld rondloop
blijft t waarschijnlijk
een aaneenschakeling van grote wanhoop
alweer ruim n jaar
... gescheiden
al zo lang uit elkaar
n levende puinhoop
zie t niet meer zitten
groot is de wanhoop
ik weet t nu wel
alles is verweven
veroorzaakt door t leven
geestelijke nood
die is groot
van jeugd tot nu
niet gelukkig
das toch kru
kan er niet meer tegen
de pijn is ondragelijk
dat ellende zo zwaar kan wegen
niet in staat te genieten
niet lief te hebben
alleen tranen vergieten
eenzaamheid ten spijt
straks is dat kleine meisje
misschien haar papa kwijt
want pappa kan niet meer
t leven doet te zeer
steeds opnieuw vertrouwen bedongen
door t leven geestelijk verwrongen
te veel leed
te veel wonden
te veel wakker worden
badend in t zweet
t tij van nood is hoog
water tot de lippen
hoe lang houd ik t nog droog ?
de wil is op
t vuur is uit
geen energie meer over
t leven was een flop
hoe omschrijf je dat ?
geen eigenwaarde, trots of sociaalleven
geen liefde geen haat
alleen nog leegte
n hart van steen
is t een zwart gat?
tis alles bij elkaar
misbruik
buitensluiting
ruzies
afwijzing
pesten
eenzaamheid
schaamte
schuld
pijn
en das t topje maar
wanneer heb ik de lef en moed
de smaak van de dood
hij proeft bitter
maar tegelijk ook zoet
tot die tijd
dat ik niet meer op in deze wereld rondloop
blijft t waarschijnlijk
een aaneenschakeling van grote wanhoop
Reacties op dit gedicht
| Rachel015: | Vrijdag, februari 27, 2004 21:47 |
| je moet t niet doen hoor, je krijgt er zeker weten spijt van, ik heb t ook gedaan maar dan om een andere reden.... maar ze zijn er optijs 8ter gekomen en daar ben ik heel erg blij van!!!zet door en geef niet op!! dikke knuf ray | |
| ~black angel~: | Maandag, februari 23, 2004 11:40 |
| doe het niet... vecht door, voor je dochter en iedereen die om je geeft. je zit in een put, op de bodem, dieper kan je niet meer zakken. probeer op te klimmen. ik zeg altijd in ieder leven zit een klein lichtpuntj een heel klein vuurtje diep binnen in je, en dat dooft pas als je oud en verschrompeld bent. en ookal lijkt het vuur gedooft, heel klein brand het nog. wakker het aan, laat het niet doven. het is vast je tijd nog niet. leven is hard, en soms lijkt het of je niet meer |
|
| erje: | Maandag, februari 23, 2004 01:27 |
| een triest verhaal, maar zorg dat het leven het wint van de dood en dat de wanhoop omslaat in de hoop gewoon van je af schrijven dan is het niet hopeloos. geroetjes erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hopeloos | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||