Geschreven door Madelief
Geschreven door Madelief
Stil open ik mijn bladeren
Wit als sneeuw
Met mijn hart geel als de zon
Ik sta te stralen
Maar voor niemand val ik op
Alleen kleine meisjes
Die de droom van prinses zijn nog dragen
Die vinden mij zo mooi dat ze me plukken
Maar mijn zonnig stralen
Dat wil het grote mensen hart niet bereiken
Dus word ik plat gestampt
En door een kleine prinses opgepakt
Dus blijf ik altijd stralen
Voor wie er nog van droomt om prinses te zijn
Ondertekend de Madelief
*
Reacties op dit gedicht
| Erna S: | Dinsdag, februari 24, 2004 23:22 |
| Heel mooi,doet mij idd denken aan de grote kettingen rijgen als kind liefs Erna |
|
| Boudaatje: | Dinsdag, februari 24, 2004 21:31 |
| zo natuurlijk mooi!!!! van genoten. knuffel |
|
| M@ri@: | Dinsdag, februari 24, 2004 17:23 |
| vol madelievenherinnering gelezen schitterbaar prachtbloemvol geschreven liefs *boselfje* |
|
| Annemieke : | Dinsdag, februari 24, 2004 13:55 |
| Gisteren had ik toevallig ook een gedichtje over madeliefjes... voor mij Het bloemetje wat het meeste zegt... X Annemieke |
|
| Goverdina: | Dinsdag, februari 24, 2004 11:40 |
| lieve Jessica De madeliefjes zullen er altijd blijven. Er zullen altijd kinderen zijn die er een ketting van rijgen. Het mooiste van de madelief vind ik dat als er een maaimachine langs is geweest hun als eerste weer rechtop staan. Dat bewijst een grote overlevingskracht. liefs Goverdina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||