De sterkste, de zwakste
Ooit was ik de sterkste, onverwoestbaar,
maar mijn liefde voor jou maakte mij kwetsbaar.
Toen verwoeste je mijn ziel langs binnen,
dat was een gevecht dat ik niet kon winnen.
Je verliet me, je bent weggegaan,
maar mijn liefde zal voor altijd blijven bestaan.
Nu ben ik de zwaktste, eenzaam en alleen,
kon ik nog maar een dag van jou zijn,
ja, al was het er maar een
maar mijn liefde voor jou maakte mij kwetsbaar.
Toen verwoeste je mijn ziel langs binnen,
dat was een gevecht dat ik niet kon winnen.
Je verliet me, je bent weggegaan,
maar mijn liefde zal voor altijd blijven bestaan.
Nu ben ik de zwaktste, eenzaam en alleen,
kon ik nog maar een dag van jou zijn,
ja, al was het er maar een
Reacties op dit gedicht
| am I still alive: | Woensdag, november 02, 2005 09:43 |
| wow mooi!!! en heel herkenbaar kus. | |
| Draco Donnovan: | Zaterdag, februari 28, 2004 18:13 |
| idd knoei, nooit meer verliefd worden, vin ik ook :D | |
| knoei: | Zaterdag, februari 28, 2004 15:56 |
| Hoi Mooi gesgreve.. Liefde zuigt en nooit meer verliefd worde ik.. Kus Knoei |
|
| Oorlam: | Woensdag, februari 25, 2004 13:41 |
| liefde maakt sterk, maar ook zwak en dat is het risico van het vak (en dat rijmt) | |
| de nifter: | Woensdag, februari 25, 2004 11:25 |
| tja.... ieders zwakke plek hè | |
Over dit gedicht
| Auteur: Draco Donnovan | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||