Aan Bart,
Een monument, een rots,
Eigenzinnig en trots
Gehard door het leven
Jouw oeverloos talent deed elkeen beven
Ontroering, emoties
Je kreeg je deel in je nog jonge bestaan
En wou toch steeds dezelfde weg opgaan
Maar …, je genoot
Van je liefste, je kinderen, je broers en mamaatje, je vrienden
Waar kunnen wij je nu nog vinden?
Het afscheid valt zwaar,
je was nog zo jong, amper 41.
Jouw hart te zwak, de druk van het leven te hoog ?
Eens zal ik in gedachten, samen met jou aan mijn zij,
genieten van het onbekende
Drijvend op de golven van je muzikale creaties
Genietend van jou, je tastbare aanwezigheid.
Geen afscheid Bart,
Jammer dat ik je zo kort gekend heb
Carine