Mijn Wens....
Mijn wens…..
Iedereen heeft wensen,
diepe, verlangende
voor zichzelf en voor anderen
dat hoort nu eenmaal bij mensen.
Tussen hier en klaar,
had ik vele wensen daar.
De allergrootste wens,
een kind zien opgroeien naar een fijn mens.
Onvervulde wens vele jaren,
met onmacht en dan weer het bedaren.
Twijfelend denken, komt dit wel goed,
steeds zorgend voor voldoende moed.
Maanden, keer op keer,
dacht ik steeds hetzelfde weer.
Na vele jaren het mogen ervaren,
om eindelijk een kind te baren.
Dat gevoel, gaat nooit helemaal lukken,
om het zo in woorden uit te drukken.
Juist die wens, al die mooie dromen,
zomaar, ineens uitgekomen.
Vanalles gaat er dan door je hoofd,
ook wat je jezelf dan beloofd.
Het genieten van een nieuw leven,
doen, het duurt maar even.
Wat toen die tijd in me opkwam,
is het volgende een verkorte versie van....
Mijn stem die je ideeën wil schenken,
en troostende woordjes zeker zal bedenken.
Mijn ogen die jou aan willen kijken,
zoekend op wie je zal gaan lijken.
Mijn handen die je willen strelen,
totdat je ouder bent en het je gaat vervelen.
Mijn lach, toen ik je zag,
mijn hart, verloren vanaf de 1e dag.
Weten wat ik toen ook direct zei,
ik voel me nu zo vrij.
Ben blij dat ik nooit ben gezwicht,
ook dat ik het niet zag als een nummertje zwaar verplicht.
Ik weet dat het er bij velen is dat gemis,
en geloof me ik weet hoe dat is.
De verwondering over een nieuw leven,
de vervulling van die wens zou ik velen willen geven.
Dat is ….. mijn Wens.
Feeks
7 april 2001
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Donderdag, oktober 18, 2001 09:57 |
| Toevallig kom ik deze tekst op de homepage weer tegen - en je reactie. Dank je! Op je gedicht wou ik nog zeggen: Zonder 'ks' achter je naam zou je die vervulling met toverstafje meteen kunnen waarmaken... ;-)) Jammer toch??? |
|
| Feeks: | Donderdag, september 20, 2001 09:50 |
| Hoi Paul, Ik schrijf alles direkt op zoals ik het denk en voel... Pas een gedicht nooit aan omdat ik denk dat de gedachte dan vervormd wordt. Heb je gedicht In de negende maand gelezen, kan alleen maar zeggen dat het heel zuiver verwoord is... Groetjes, Conny |
|
| Albrecht Paul: | Woensdag, september 19, 2001 16:52 |
| Dag feeks, Ja, dit is een mooi verhaal, waarin je het diepe verlangen woorden geeft. Jouw boodschap klinkt uit het hart, de zinnen lopen soms niet lekker. Helemaal geen feeks, maar een bijna-fee! (Kijk eens naar mijn 'In de negende maand'. Ben nooit vader geworden, maar voel toch mee... |
|
| : | Vrijdag, april 13, 2001 21:48 |
| gewoon prachtig !!! | |
| Feeks: | Zaterdag, april 07, 2001 15:15 |
| Dank je Anita, ben nu 7 jaar moeder van een zoon, maar weet en hoor toch vaak die onmacht als het allemaal niet zo wil lukken. Ik ben er zelf 10 jaar geweest, kan alleen maar zeggen dus probeer alles zover je het kan en het ermee eens kan zijn... Groetjes, Conny |
|
| Anita: | Zaterdag, april 07, 2001 12:54 |
| Heel gevoelig. Mooi gedicht, mooie wens. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Feeks | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2001 | ||
| Thema's: | ||