Terschelling
De ochtend verdrijft het donker van de nacht
door regen slierten volg ik het pad
een man gebogen,steekt pieren.
Op het wad
Wolken luchten
Verwaaien telkens tot wilde vormen
Grijs tot donker zwart
Daglicht rijst langzaam op
Tussen donkere duinen
Helmgras beweegt in de wind
Op het strand
De wind door de haren
De zee komt langzaam tot bedaren
In de verte het silhouet van de Brandaris
De trage afvaart van het veer
Maar een gedachte
Van dit alles wil ik meer
Marjoleinhelder: | Zondag, februari 07, 2016 21:09 |
Hallo Meneer Willems, Wat een mooi gedicht! Graag zou ik een stuk ervan gebruiken in mijn fotoboek. Zou dat mogen? uiteraard vermeld ik uw naam gewoon erbij en is het privé! m.v.g Marjolein | |
Auteur: Paul Willems (Quikkie) | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2004 | ||
Thema's: |