een belofte
een belofte
Ik heb een belofte gemaakt
aan men beste vriendin
ik heb haar moeten beloven
dat ik me nooit van het leven zou beroven
op dit moment
ik zit te denken
of ik haar zou moeten smeken
om die belofte te mogen breken
De pijn die ik nu voel
het verdriet dat ik heb
ik kan het niet meer aan
laat me alsjeblieft gaan.
ik wou niet meer zwijgen
niet meer over al de schuld van krijgen
ik ben zat van de pijn en het verdriet
je zegt leef en geniet
maar wat als je dat niet kunt
omdat het leven je geen geluk gunt?
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Zondag, februari 29, 2004 21:37 |
| dan is het leven zwaar en zit het tegen. Probeer te willen leven, zonder wil is het ook moeilijk om er iets van te maken. geniet van de kleine dingen en neem elke stap met kleine treedjes. Ook voor jou kan er een mooie toekomst zijn, alleen moet jij dat doen, je kan steun krijgen van je dierbaren, maar jij moet het doen. groeten Bert |
|
| aldarion: | Zondag, februari 29, 2004 21:14 |
| zeer mooi gedicht, maar geloof me, je komt er wel bovenop, denk eraan:leef je leven niet denkend aan een teluerstelling,gooi het niet weg,want met je leven krijg je geen tweede kans... dikke zoen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alvader | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||