Sterke Vrouw
Achterop een kinderwagen
Zwarte kralen in 't gezicht
Haar leven is als niet te dragen
Zij ziet het als haar plicht
Stropend vluchten als 't te laat is
Moeder laat zich even gaan
Haar ego heeft ze laten varen
Om op de kant te blijven staan
Droeve tranen blijven binnen
Haar troost komt van haar kind
Zij laat de tijd gedwee bezinnen
Leeft naar de golven van de wind
© G.J. Sterenborg (01-03-2004)
Reacties op dit gedicht
| lady-manja: | Maandag, maart 01, 2004 10:40 |
| ik sluit me aan...mooi.. | |
| Flanieke: | Maandag, maart 01, 2004 01:03 |
| *...stilte...* onwijs mooi neergezet... supper, Gevoelig... LIefs Stephanie |
|
| wijnand.: | Maandag, maart 01, 2004 00:41 |
| mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gevoelig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||