Met woorden en klauwen
Nu teken ik op zwart papier
die nachten
voor jou, om te herleven.
Ik vouw er meren van, van
het papier
poelen voor jou om in te staren.
Ik schrijf er vogels op, op
het papier
voor jou, met woorden en klauwen.
Pas als je ogen verstarren
je vingers verkrampen
en ook je dagen als
mijn nachten zijn geworden
zal jij leeg zijn en
ik leven
zal jij kil zijn en
ik eindelijk
ademen.
Reacties op dit gedicht
| Nina Laverona: | Zondag, maart 07, 2004 00:08 |
| Intens gedicht Noor! Sterk naar het einde toegewerkt.... Heel mooi, Liefs, Nina (Rox) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: provisorisch | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||