De aarde lokt me met haar roep
in donkere vochtige grotten
veren van een griffioen haal ik van de muren
en dwaal verder naar beneden waar de fraaiste beekjes stromen
Langs land vol tomatenplanten zonnebloemen
Vincent van Gogh met zijn aardappels
die lagen naast een stuk of wat borden
in een keuken vol pollepels
Een potkachel dat de rook
naar buiten slingerde in een
heldere hemel
Naar het midden van een park
waar Quasimodo zakken vol koren
sjouwden naar een vermolmde houten molen
En een stilstaand riviertje
dat uitzicht gaf op de oever
dat zich bedekte met het mos
dat uit het land omhoog was geschoten
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2004 | ||
Thema's: |