volhouden
al twee dagen hou ik het vol
ik prop mezelf niet meer vol
ik eet,niets meer
ik kan het eindelijk
ik heb mezelf overwonnen
maar och,waar ben ik nu aan begonnen
al vijf kilo vermagerd
iedereen die zegt
valerie,ben je vermagerd
en hoe heb je dat gedaan
maar geen mens zal me verstaan
ik kan het hen niet uitleggen
neen,ik kan het aan niemand zeggen
valerie,hetn meisje dat je nooit kapot krijgt zeker
o jawel,alleen zien jullie het niet
ik ben kapot
maar binnenin
waar niemand het kan zien
ik prop mezelf niet meer vol
ik eet,niets meer
ik kan het eindelijk
ik heb mezelf overwonnen
maar och,waar ben ik nu aan begonnen
al vijf kilo vermagerd
iedereen die zegt
valerie,ben je vermagerd
en hoe heb je dat gedaan
maar geen mens zal me verstaan
ik kan het hen niet uitleggen
neen,ik kan het aan niemand zeggen
valerie,hetn meisje dat je nooit kapot krijgt zeker
o jawel,alleen zien jullie het niet
ik ben kapot
maar binnenin
waar niemand het kan zien
Reacties op dit gedicht
| Stefania: | Donderdag, maart 11, 2004 17:47 |
| Iets dat kapot is, kan nog wel helen, maar vaak heeft het veel tijd nodig. Sterkte! mooi omschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: valerieken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||