Machteloosheid van een traan en een
Machteloosheid van een traan en een lach
Zoals de zon
In de zee verdwijnt
Als de avond
Na een dag verschijnt
Zo komt ieder mens
Oog in oog te staan
Of hij wil of niet
Met dat waar hij mee heeft door te gaan
Je komt dingen tegen
Elk uur tot elke seconde van de dag
Stoppen kun je het niet
Met als gevolg een traan of een lach
De traan en lach op je gezicht
Ze komen allebei zo onverwacht
En toch met allebei ben je blij
Ook al was dat niet wat je dacht
Elke zon die in de zee verdwijnt
Is net als de machteloosheid
van de traan die over je wangen loopt
of van de lach die op je gezicht verschijnt
Want voor alles is onbewust een tijd
Reacties op dit gedicht
| Henny Veenstra: | Maandag, maart 15, 2004 19:22 |
| *zucht* Zo meid, je hebt me stil gekregen. Heb er geen woorden voor, ik kan enkel zeggen dit is tot nu toe mijn lievelingsgedicht van je. (dat zegt al genoeg) Wow. Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ikkei | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||