Kartonne doos...
Een ontilbare doos
Gevuld met wanhoop
Verdreven verscholen
Radeloos en bijna hopeloos
Karton door tranen nat en zwak
Onzekerheid en radeloosheid
Kind in de fase kwetsend
Misschien een verkeerde aanpak?
Geen oplossing vindend
Blijf zoeken naar
de uitkomst voor ons samen
Is erg energieverslindend
De doos enkel het omhulsel
van de voelend lege inhoud
Gedachten spinsels slaan op hol
voor de oplossing als opvulsel
Laat mij weer je moeder zijn…
Meisje, wordt weer kind!
Wij zijn er voor je, altijd
Word weer zoete wijn in plaats van azijn…
Reacties op dit gedicht
| christina: | Woensdag, maart 17, 2004 00:10 |
| ff een knuffie kan het niet via msn dan zomaar...rot ding trusten meis mam |
|
| shelob: | Dinsdag, maart 16, 2004 22:02 |
| Mooi geschreven, kus. | |
| lady-manja: | Dinsdag, maart 16, 2004 16:20 |
| ik interpreteer het ook als puberteit..vind het in ieder geval heel mooi verwoord...en voor ons allen denk ik erg herkenbaar ;) Liefsx Manja |
|
| M@ri@: | Dinsdag, maart 16, 2004 10:52 |
| troostknuffie en liefs *boselfje* |
|
| de nifter: | Dinsdag, maart 16, 2004 08:47 |
| pubertijd??? | |
Over dit gedicht
| Auteur: -- Calimero -- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||