Geblokkeerde stilte
Er viel een onvertogen woord
Ze viel in eenzaamheid
Het stille zwijgen van de afkeer
Ze viel
Ik probeerde de tijd terug te schroeven
Ik probeerde uit te leggen
Maar het woord bleef
Ik viel
Ik viel in eenzaamheid
De tweezaamheid van de geblokkeerde stilte
Overspoelde en verdronk ons
Greep ons bij de keel
Geen woorden hielpen meer
Geen gebaren spraken
Alleen de stilte stond ons grinnikend aan te staren
Ze viel in eenzaamheid
Het stille zwijgen van de afkeer
Ze viel
Ik probeerde de tijd terug te schroeven
Ik probeerde uit te leggen
Maar het woord bleef
Ik viel
Ik viel in eenzaamheid
De tweezaamheid van de geblokkeerde stilte
Overspoelde en verdronk ons
Greep ons bij de keel
Geen woorden hielpen meer
Geen gebaren spraken
Alleen de stilte stond ons grinnikend aan te staren
Reacties op dit gedicht
| protectangel: | Zaterdag, maart 20, 2004 19:11 |
| prachtig gedicht, je bent een goeie schrijver! Mooi verwoord trouwens... liefs xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: angelpro | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||