Met woest gekraak raast de storm om mijn huis.
Onder de indruk van zijn macht.
Bevend voor zijn kracht.
Spelen duizend vragen door mijn hoofd.
De storm in mijn hart is net zo groot.
Hij raast zelfs door mijn verwarde ziel
Ik weet niet waarom.
En ik weet ook niet waar er mee heen.
Begin een zoek tocht naar innerlijke rust.
Een rust die mijn onrust blust.
Zo dat ik weer kan zijn wie en wat ik was.
Liefs en groetjes Wim
westland: | Maandag, maart 22, 2004 18:35 |
heel mooi neer gezet,ja ik kan ook niet tegen die storm.ben het met je eens.ma westland. | |
Irdana: | Maandag, maart 22, 2004 16:49 |
mooi gedicht en voor mij soms heel herkenbaar met de groetjes van mij irdana nog bedankt voor je reactie maar het zit mij vandaag eventjes niet mee |
|
Annemieke : | Maandag, maart 22, 2004 14:56 |
Hoe harder je zoekt hoe slechter het lukt... het is beter je even aan de storm over te geven tot hij wat bedaard... En er weer wat rust komt in je leven... X Annemieke |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2004 | ||
Thema's: |