Poes
Met een jeukende jaloezie kan ik kijken naar mijn kat
Hij is alweer geborsteld en heeft zijn eten gehad
Hij sleept zich naar mijn bank en geheel tegen mijn zin
Rekt hij zich uit en zet zijn nagels erin.
Terwijl ik stof hoor kraken, hij heeft het naar zijn zin
Denk ik: hoe kom ik daar toch in?
Die wereld waar totaal niets moet
Vooral relaxen, dan komt het goed.
Voor mijn stronteigenwijze kattebeest
Lijkt het leven een groot feest.
Geen wekker, geen baas geen moeten tegen wil en dank
Alleen jezelf opkrullen in de hoek van de bank.
Poes, zullen we een dagje ruilen?