vergeven
Mijn gedachten
Soms zo verkeerd
Te veel krachten
Te veel geprobeerd
er wel van geleerd
Hoe veel pijn het ook doet
Heb me zelf niet terug gekeerd
Want ik hou moed
Ik weet nu precies
Wie ik ben
Ik ben niet die verliest
Ik weet dat ik me zelf ken
En wil mijzelf zijn
Niemand die mijn leven leid
Want dan ga ik weer in een woestijn
Het was voor mij al een lange strijd
Om over de pijn heen te gaan
Ook om mijn pijn te missen
Voor mij zelf ben ik blijven staan
Heb me zelf lang zitten te vergissen
Heb me zelf beloofd
Om verder te leven
Daar is waar ik in geloof
Heb me zelf vergeven…
Reacties op dit gedicht
| *Cheseri*: | Dinsdag, maart 23, 2004 12:13 |
| goed zo !!! you've got the power;) go for it! liefs, pricilla.. |
|
| lady-manja: | Dinsdag, maart 23, 2004 03:00 |
| jezelf vergeven en accepteren is dé sleutel tot geluk...ik wens je alle geluk meissie..sterk gedicht Liefsx Manja |
|
| lieverdje: | Maandag, maart 22, 2004 21:35 |
| prachtig...ga zo door! liefs |
|
| ~*Woepiej*~: | Maandag, maart 22, 2004 21:27 |
| GOEDZOWWWWWWW ik ben uppertrots op je!!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: KoeZzA | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||