DE MAAN
's avonds keek ik door mijn raam
en zag daar plots de maan
hij bleef mij aanstaren als wat,
precies alsof ik iets van hem had
hij keek mij te vriendelijk aan
en toen dacht ik eraan, en zei
wat kijk jij zo vies naar mij?
jij lijkt op een banaan,
hopend deze discuttie is gedaan.
maar toen zei de maan tegen mij,
soms lijk ik ook op een appelsien
wacht een tijdje en je zal zien.
ik ging slapen, maar geloofde niets van wat hij zei
's morgens keek ik door het raam, en lachte blij
geen appelsien, noch banaan te zien
en zag daar plots de maan
hij bleef mij aanstaren als wat,
precies alsof ik iets van hem had
hij keek mij te vriendelijk aan
en toen dacht ik eraan, en zei
wat kijk jij zo vies naar mij?
jij lijkt op een banaan,
hopend deze discuttie is gedaan.
maar toen zei de maan tegen mij,
soms lijk ik ook op een appelsien
wacht een tijdje en je zal zien.
ik ging slapen, maar geloofde niets van wat hij zei
's morgens keek ik door het raam, en lachte blij
geen appelsien, noch banaan te zien
Reacties op dit gedicht
| Roger Bamps: | Zaterdag, maart 27, 2004 01:46 |
| Ik vind jou gedicht heerlijk om te lezen. En van mij krijg je een dikke proficiat. Groetjes, Roger Bamps. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stefanieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||