Ik ben raar
Dat is voor mij niet zo’n bezwaar
Maar voor anderen misschien wel
Dus ik vertel het maar snel
Ik leef nu en in mijn dromen
S ’avonds weet ik al wat er gaat komen
Dan heet ik opeens Christine
Het vervelendste is dat niemand het kan zien
Marjolein is meestal wel blij
Maar Christine staat vaak voor een pak slaag in de rij
Ik schrijf over mij en over haar
Hopelijk heeft niemand daar tegen enig bezwaar
Ik kan makkelijker over anderen schrijven
Want het mag niet allemaal in mijn koppie blijven
Ooit had ik dat geprobeerd
Maar dat ging helemaal verkeerd
Ik haalde Christine en mij door elkaar
En daardoor werd ik super raar
Soms ben ik ook overdag Christine
En dat kan je aan mijn adviezen zien
Nu ben ik hopelijk duidelijk genoeg geweest
en kruip ik weer in Christine der geest
even kijken hoe het met haar is
en hopelijk is het niet weer mis…