Gegroet dag De steden ontvluchtenlaat de nevel in’t duisterbegeer toch de vreugdein het warmgevend luister wat spartelt nog tegen?zie van de top van het duinnaar het zilveren blauwsel daar ligt een fortuin baad nu in ‘t groenvan het purperen woud het wemelt van frisheid..ligt het flonkerende goud de hemel breekt opende zon doet een kuurhaar ogen zijn parelsde dag is weer puur willemmien| H.J.: | Woensdag, maart 31, 2004 00:15 |
| Prachtige Poëzie. graag gelezen H.J. |
|
| jazzzz: | Dinsdag, maart 30, 2004 20:46 |
| mooi gedicht met een pracht van een slotzin! op naar morgen, een nieuwe pure dag :) liefs, |
|
| Irdana: | Dinsdag, maart 30, 2004 18:18 |
| Gevoelig gedicht ... Zeer mooi neergezet, want is er puurder dan de schoonheid der natuur ? Natuur aan ons gegeven, natuur waarvoor wij leven. Natuur die in ons leven aanwezig moet zijn, want door de natuur voelen wij ons vaak zo fijn. Liefs, Irdana |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, maart 30, 2004 16:21 |
| Te MOOI voor woorden.... Liefs X Annemieke |
|
| M@ri@: | Dinsdag, maart 30, 2004 15:23 |
| puur schitterbaar hemels lentegebaar liefs *boselfje* |
|
| bieke: | Dinsdag, maart 30, 2004 10:33 |
| Heerlijk de zon s'morgens te mogen begroeten goede morgen Willemien :-)) Liefs Bieke, |
|
| de nifter: | Dinsdag, maart 30, 2004 10:27 |
| lekker. dat lijkt me ook wel wat. helaas is het mijn baas die tegensparteld | |
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||