Ze loopt
Ze loopt
Ze loopt
lawaai van wind
brengt weer stilte in haar hoofd
ze loopt
om te herwinnen
waarin ze even niet gelooft
ze loopt
gehoorde woorden
lekken bitter uit haar ogen
ze loopt
totdat ze schijnbaar
rustig is en onbewogen
ze stopt
zomaar een zin
breekt toch de halve zekerheid
ze zit
en huilt
opnieuw
Ze loopt
lawaai van wind
brengt weer stilte in haar hoofd
ze loopt
om te herwinnen
waarin ze even niet gelooft
ze loopt
gehoorde woorden
lekken bitter uit haar ogen
ze loopt
totdat ze schijnbaar
rustig is en onbewogen
ze stopt
zomaar een zin
breekt toch de halve zekerheid
ze zit
en huilt
opnieuw
Reacties op dit gedicht
| Zilke: | Donderdag, april 01, 2004 18:11 |
| Mooi ! | |
| Adurothiel: | Dinsdag, maart 30, 2004 22:34 |
| :S eh juist ja... | |
| MayadeBij: | Dinsdag, maart 30, 2004 22:32 |
| Orkaan. Niets van tranen, fuck the world. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Adurothiel | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 30 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||