Zwarte tranen stromen weg
Vegen terug al mijn verborgen verdriet
Mijn leven is niet meer om voor te leven
Waarom ben ik de enige die echt ziet
Donkere bloedstrepen
Vallen over mijn bevroren benen
Het mes blijft maar voordringen
Deze diepe pijn woelt door mijn genen
Strakke en toch doffe blik
Vervormd mijn gezicht tot levenloos
Hopeloze strelen van de zelfmoord
Waarom deze pijn die ik verkoos
Maskers draag ik nu steeds vaker
Voor mezelf en de mensen om mij heen
Toch voel ik mij door alles wat ik achterhoud
Onder het dikke masker zo verdomde alleen
Maar…
Mijn snikken van verlangen echoën weg
Onzekerheid neemt me bij mijn hand
De “ik” die mijn lichaam vormden
Is meegenomen en in mijn hart verbrand
Black Rose: | Donderdag, april 15, 2004 17:38 |
ik vind egt heel mooi geschreven , ik begrijp ju voel het zelfde kuzzzzz fatima |
|
Quando: | Donderdag, april 08, 2004 13:24 |
Ik heb hier echt geen woorden voor... zo mooi verwoord en zo veel gevoel in 1 gedicht... maar hetgeen waar het overgaat is wat minder... Dus zet je masker af en kijk naar jezelf en laat andere naar je kijken... laat ze zien dat je er bent, en dat je er zult blijven... heel veel liefs... -xXx- Quando |
|
kersje: | Woensdag, april 07, 2004 21:28 |
Ik denk ook aan zelfmoord! hou vol hé |
|
kersje: | Woensdag, april 07, 2004 21:27 |
Heel mooi, ben ontroerd :-) gr. -xxx- kersje |
|
~Reality~: | Dinsdag, april 06, 2004 19:09 |
Je doet het steeds weer.. zulke mooie gedichten!! §Snif§ Maar je bent idd de enige die het zo ziet. Ik zal je mijn ogen lenen, en die van anderen om je te laten zien dat jij een heel lief elfje bent. Een elfje die niemand kan missen in dit leven! Je bent het leven meer dan waard. Vecht voor je geluk. Laat je masker op voor degene waar je niet om geeft, maar zet hem af voor je dierbaren!! Dikke knuffol! |
|
blvblv: | Dinsdag, april 06, 2004 09:25 |
erg droevig, maar zelfmoord is een straf die je jezelf aandoet ai straf is een groot woord maar je famillie vriendin iedereen zal zich afvragen wat jou ertoe drong om dood te willen zijn rouwend om jou wil ja dat soms? iedereen ongelukkig omdat ze iemand belangrijk in hun leven kwijt zijn stel je voor dat jij iemand belangrijk in je leven kwijtspeelt die je zeer dierbaar is ik kan dat weten hoe dat voelt!! maaar je moet vooral vechten tegen die pijn!! ik heb dit al veel keer doorstaan ma |
|
H. Veenstra: | Maandag, april 05, 2004 19:16 |
*snik* Ben ontroerd. Ken je dan wel niet persoonlijk, maar wou dat ik je kon helpen. Weet uit eigen leven hoe je je moet voelen. k heb gevecht en ben er gelukkig als winnar uitgekomen. Vecht ook meishie, en eens zal jij als overwinnaar uit deze moeilijke en eenzame strijd komen. Vecht, want het is de moeite waard. *In gedachten neem ik je bij de hand* Liefs, |
|
white angel: | Maandag, april 05, 2004 16:49 |
lief meisje!! kom op, verberg je niet achter het masker, dan word het nog zwaarder, uit je gevoel!! kom op, sterkte!! hugs |
|
Elizabethh: | Maandag, april 05, 2004 12:55 |
Krijg tranen van ...zucht.. |
|
***Bengeltjuh***: | Maandag, april 05, 2004 10:05 |
wauw meissie echt heel mooi neergezet en verwoord maar hou het graag wel bij fictie en het feit dat je door middel van dit je gevoel kwijt kunt liefs en knuffie gerjan |
|
de nifter: | Maandag, april 05, 2004 09:08 |
jaaaaaa maar als jij de enige bent die het zo ziet.... en verder niemand.... majority rules ;P hang in there | |
~Aibell~: | Maandag, april 05, 2004 01:14 |
Het doet me pijn om dit te lezen... De reactie van Marble is ongelofelijk en ik heb er verder niet veel meer aan toe te voegen eigenlijk. Ik hoop echt zo hard voor je dat alles ooit eens goed komt, en je dat masker mag weggooien en je eindelijk kan doen wat je wil en kan lachen. Gemeend lachen... Liefs, Aibell |
|
Marble: | Zondag, april 04, 2004 22:24 |
Stilte verlaat de kamer muziek vervangt het geluid Toch hoor ik niks Ook al zet ik alles uit Alleen maar oog voor dit mooie hartverscheurende gedicht Het maakt niet uit waar ik zit Het staat overal in mijn licht Ik kan er niet omheen Maar dat is het probleem niet zacht wensend dat het verdween Dat er niemand is die het ziet Ik wil je zo graag helpen Je helpen met opstaan Samen met jou zoeken naar schelpen Kunnen huile |
|
The unreachable: | Zondag, april 04, 2004 22:10 |
I can just feel your pain in this poem..It's written on such a sad, desperate way straight from the heart...It almost makes me cry...You're so good in showing your emotions through your work! I love it, Elfjah! Go on forever!! | |
Boudaatje: | Zondag, april 04, 2004 21:12 |
mooi neergezet,zow herkenbaar...hou moed. knuffels |
|
Auteur: FrogCess | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2004 | ||
Thema's: |