Jij mijn Ster
Jij mijn Ster
Elke avond zie ik die
fonkelende ster
Zo dichtbij maar toch
weer ver
Onbereikbaar staat ze
in die donkere nacht
Niet wetend dat er iemand
op haar wacht
Als die ster nu eens
wil afdalen
Gewoon om mijn liefde
te komen halen
Dan mag zij in mijn
hartje schijnen
Houden van voor haar
zal nooit verdwijnen
Met de ogen dicht zit
ik te wenen
Doe ze open, het is licht,
mijn ster is verdwenen
Elke avond zie ik die
fonkelende ster
Zo dichtbij maar toch
weer ver
Onbereikbaar staat ze
in die donkere nacht
Niet wetend dat er iemand
op haar wacht
Als die ster nu eens
wil afdalen
Gewoon om mijn liefde
te komen halen
Dan mag zij in mijn
hartje schijnen
Houden van voor haar
zal nooit verdwijnen
Met de ogen dicht zit
ik te wenen
Doe ze open, het is licht,
mijn ster is verdwenen
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Maandag, april 05, 2004 19:58 |
| prachtig | |
| Butterfly20: | Maandag, april 05, 2004 14:57 |
| Weeral maak je veel emotie los... en weeral krijg ik kippenvel... Verschrikkelijk mooi... knuffel, Butterfly... |
|
| Margaritha: | Maandag, april 05, 2004 09:20 |
| Mooiiii en heel gevoelig geschreven! Groetjes, Margaritha |
|
| Annemieke van der Ven: | Maandag, april 05, 2004 08:07 |
| Mooi gedicht... X Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peter F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2004 | ||
| Thema's: | ||